Umutların tukendigi çok zamanlar oluyor, dünya bombos, hayat anlamsız, yasamak için tek bir sebebinin olmadıgı, istedigin gibi yasayamadıgın bir dunya.. Hatta git gide kendini bir matrix in içinde hissettigin sadece belki de her seyi sanal yasadıgın idealar dünyası. Sanal sohbetler, sanal arkadaslar, diziler filmler,sosyal medyada hayatlarını takip ettigin ama normalde hiç rastlamadıgın ve belki de ölene kadar hiç görmeyeceğin insanlar...
istedigini elde edemedigin, hayalini kurdugun hayatı yasayamadıgın, ve hiç bir zaman hakkını alamadıgın adaletsiz gercek dünya.. bunları düsündükçe sanal ortamın kendi iç dünyasında yasamak belki daha mantıklı geliyor, 10 metre karelik odalarda parlak bir ekranda yasadıgın gülmeleR, aglamalar, ve gereksiz bir sürü şey...
güttükçe gercek dünyadan çıkıp sanal dünyada hapsolma... sonucta bir dünya var belki de kendini iyi hissettigin, derdini tasanı paylastıgın..
yasamak zorundayız elbette tek bir umut kırıntı mızın dahi kalmadığı zamanlarda bile.. ölmek kolay değil zira. diyordu ya bir şarkıda
NE OLURSA OLSUN,YAŞAMAYA MECBURSUN..
DİNLEYELİM....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder